Regulamin prób pracy psów myśliwskich małych ras

PRÓBY PRACY

PSÓW MYŚLIWSKICH MAŁYCH RAS

§ 1

Próby przeprowadza się dla psów pracujących jako płochacze, zgodnie z podziałem FCI będą to psy z sekcji płochaczy grupy VIII oraz terierów myśliwskich z grupy III a także przeznaczone są dla psów pracujących jako gończe na drobna zwierzynę. Zgodnie z podziałem FCI, są to psy sekcji gończych (na drobną zwierzynę) grupy VI, a ponadto jamniki standardowe i miniaturowe – grupa IV, oraz szpice myśliwskie z grupy V i polskie rasy psów gończych.

§2

W próbach mogą uczestniczyć psy w wieku od 9 do 24 miesięcy.

§3

Przed rozpoczęciem prób sprawdza się reakcję psów na strzał. Psy, które wykażą wyraźną lękliwość na strzał, podlegają dyskwalifikacji.

§4

Pracę psów ocenia się w niżej podanych konkurencjach, z ustalonymi współczynnikami. Psom wyróżnionym komisja sędziów, w zależności od uzyskanych ocen i końcowej sumy punktów, przyznaje dyplomy: I st. III st. III st.

Objaśnienia i wskazówki do oceny

Na próbach ocenia się głównie cechy wrodzone psów. Szczególna uwagę zwraca się na ich wiatr i pasję łowiecka. Psy pracują pojedynczo w kolejności wylosowanych numerów. O kolejności przeprowadzania konkurencji „skłonności do pracy w wodzie” decyduje sędzia główny. Podczas przeszukiwania terenu psy powinny być prowadzone pod wiatr.

1. Wiatr

Wiatr, czyli czułość węchu na odwiatr zwierzyny, ocenia się na podstawie obserwacji pracy psa, np. podczas szukania kuropatw, zwietrzenia zająca w kotlinie, lub przy gonie po jego tropie. Oceniając konkurencję „wiatr” powinno się uwzględniać właściwości charakterystyczne dla danej rasy, np. spaniele i szpice myśliwskie mają skłonności do pracy górnym wiatrem, podczas gdy płochacze niemieckie, jamniki i gończe pracują raczej wiatrem dolnym.

2. Błędy i kryteria ocen

Ocenę „4” może otrzymać pies, który przy korzystnym wietrze wyraźnie zaznacza obecność zwierzyny z odległości co najmniej 5 metrów, nie omija zwierza bez zaznaczenia go, szybko podejmuje trop i trzyma go jak najdłużej. Pies, który przy pomyślnym wietrze kilkakrotnie ominie zwierzynę bez jej zaznaczenia, zwietrzy zwierzynę z odległości mniejszej niż 3 metry, zgubi trop na odcinku krótszym od 50 metrów i nie odnajdzie go samodzielnie, nie może otrzymać tej konkurencji oceny wyższej niż „2”.

3. Pasja

Pasja przejawia się chęcią wytrwałego poszukiwania lub tropienia zwierzyny. Przejawia się również w sposobie głoszenia zwierzyny lub jej tropu. Tu również należy uwzględniać właściwości charakterystyczne danej rasy, np. Szpice myśliwskie nie głoszą uchodzącej, ale oszczekują tylko osaczoną zwierzynę, teriery i jamniki z kolei oszczekują z pasją trop niewidzianej zwierzyny.

4. Ściąganie i zaznaczanie zwierzyny

Zaznaczanie obecności zwierzyny wyraża pies znacznym zwolnieniem tempa chodów i ożywioną akcją ogona.

5. Skłonność do wyparowywania

Obszar wyparowywania powinien być pokryty gęstwiną lub zadrzewieniem z gęstym podszytem (remizy śródpolne, zagajniki lub zarośla). Puszczony pod wiatr w suche zarośla pies powinien wykazywać skłonność do poszukiwania ich i wyparowywania z nich zwierzyny. W tym czasie przewodnik pozostaje na skraju zarośli. Nie należy traktować jako błąd, gdy pies po krótkim przeszukaniu zarośli wyjdzie na ich skraj i bez zachęty lub zachęcany podejmie dalsze przeszukiwanie. Błędami natomiast są: opuszczanie zarośli po krótkim pobycie w nich i brak chęci do ponownego podjęcia pracy oraz gonienie zwierzyny, mimo odwoływania psa przez przewodnika.

6. Skłonność do posłuszeństwa i współpracy z przewodnikiem

Od młodego psa nie wymaga się jeszcze bezwzględnego posłuszeństwa tylko wyraźnej skłonności do wykonywania otrzymanych rozkazów i do utrzymywania kontaktu z przewodnikiem podczas przeszukiwania terenu. Jeżeli na polecenie sędziego przewodnik nie zdoła przywołać psa w ciągu 10 minut – pies nie może otrzymać w tej konkurencji oceny wyższej niż „0”.

7. Skłonność do pracy w wodzie

Podczas pracy psa w wodzie nie wolno stosować przymusu. Można natomiast zachęcać go, by wszedł do wody, rzucaniem do niej kamyków tak, by pies widział. Im chętniej i głębiej wchodzi pies do wody po otrzymaniu rozkazu bez dodatkowych zachęt (rzucania kamyków), tym wyższą otrzymuje ocenę. Przewodnikowi wolno trzykrotnie rzucać kamyki, ale każdorazowo obniża się psu ocenę o „1” stopień. Ocenę „4” może otrzymać pies, który chętnie wejdzie do wody i swobodnie przepłynie dystans co najmniej 5 metrów. Pies który mimo zachęcenia nie wejdzie w ciągu 10 minut do wody, otrzymuje ocenę „0”.